کد مطلب:276957 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
نکته شایان توجه
در اینجا تذكر این مطلب لازم است كه خاطر نشان سازیم، گرچه انقلاب اسلامی «ایرانیان» و نهضت مقدس (سیدحسنی) مطابق اخبار وارده ی از اهل بیت علیهم السلام یكی از نشانه های بارز ظهور مبارك حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه و از علائم قریبه ی به ظهور است، ولی نكته ی بسیار مهم و شایان توجهی كه در اینجا در رابطه با نهضت حسنی قابل ذكر و یادآوری است و نباید از آن غفلت نمود، و بر هر فرد محقق و پژوهشگری لازم است بدان توجه نماید این است كه:
روایاتی كه درباره ی نهضت «ایرانیان» و رهبری سیدحسنی، از پیامبر عظیم الشأن اسلام و جانشینان معصوم آن حضرت، و یا از برخی از (صحابه) و (تابعین) رسیده است بصورت ظاهر مختلف و متفاوت است. زیرا:
اولا - قسمتی از این روایات (همانگونه كه در بخش دوم كتاب، تحت عنوان قیام زمینه سازان، سخن گفتیم) مربوط به خروج «پرچم های سیاه» از مشرق، و قسمتی هم مربوط به خروج «پرچمهای سیاه» از طرف خراسان است.
و ثانیا- كلیه ی اخبار مربوط به نهضت ایرانیان، با اینكه همگی آنها از رهبری فردی عظیم و انقلابگر خبر می دهد كه او «سید» و «هاشمی» و از دودمان پاك رسول خدا صلی الله علیه و آله و ذریه ی طیبه ی علی و زهرا علیهاالسلام است، و از مجموع آنها چنین استفاده می شود كه وی طرفدار حق و مبارزه كننده ی با «عراق» و هزیمت دهنده ی لشكریان سفیانی و تسلیم شونده به امام زمان علیه السلام در كوفه می باشد، و هم اوست كه در اخبار و روایات اهل بیت علیهم السلام به عنوان «حسنی» از او یاد شده و با همین اسم و عنوان در میان
[ صفحه 319]
مسلمانان شهرت پیدا كرده است، با وجود این همه ی روایاتی كه درباره ی او رسیده است بحسب ظاهر، متحد، و متفق، و یكسان، و یكنواخت نیستند، زیرا:از یكسو، در تعداد قابل توجهی از روایات كه از طرق شیعه و سنی روایت شده و و ائمه ی معصومین علیهم السلام از حركت انقلابی مردی بزرگ از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله از طرف مشرق سخن گفته اند، گاهی از او بعنوان خراسانی، و گاهی بعنوان هاشمی، و گاهی بعنوان حسنی، و گاهی بعنوان حسینی، و گاهی بعنوان سیدموسوی، و گاهی بعنوان مردی از دودمان پیغمبر، و زمانی هم بعنوان شعیب بن صالح از او یاد فرموده اند.
و از سوی دیگر، با اینكه در حدیث مفصلی كه «مفضل» از امام صادق علیه السلام درباره ی خروج سیدحسنی نقل نموده و امام علیه السلام نخستین محل حركت انقلابی این سید بزرگوار را از جانب قزوین و طالقان و دیلم دانسته است با اینحال: در پاره ی دیگری از روایات نام «ری» و گیلان، و همدان و بلاد جبل (یعنی: مناطق كوهستانی ایران) مانند: قم و قزوین و كرمانشاه و همدان، به چشم می خورد كه ذكر اسامی این شهرها، خود نشانه ی قیام چند نفر دیگر در دوران زمامداری (سیدحسنی) از شهرهای مختلف ایران است.
بنابراین، با اینهمه اختلاف تعابیری كه بصورت ظاهر در رابطه با قیام دینی «ایرانیان» و خروج پرچم های سیاه از مشرق یا خراسان، و نهضت پر ارج «سیدحسنی» و یا «خراسانی» دیده می شود، اگر ما بخواهیم همه ی آن روایات را آنگونه كه هست بپذیریم و برای هر یك از شهرهای نامبرده كه نام آنها در اخبار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام آمده است یك رهبر مستقل و انقلابی فرض كنیم و برای فلان شهر و فلان شهرستان یك رهبر عظیم جداگانه و انقلابگر بحساب بیاوریم، در اینصورت باید بقول معروف كلاهمان پس معركه باشد و در نتیجه منتظر باشیم كه هر قطعه ای از خاك ایران بدست یك حكومت مستقل و جداگانه باشد. در صورتی كه چنین نیست، و مسلما انقلابگر در اصل، بیش از یكنفر نیست و آنهم بنابر آنچه از مجموع روایات فهمیده می شود، او یك شخصیت بزرگ سیاسی علمی مذهبی است كه تمام نقاط «ایران» زیر نفوذ و سیطره ی اوست و همه ی مردم ایران (جز تعداد كمی از مخالفین) در جنگ و صلح و رفاه و سختی یار و مددكارش می باشند.
[ صفحه 320]
روایاتی كه درباره ی نهضت «ایرانیان» و رهبری سیدحسنی، از پیامبر عظیم الشأن اسلام و جانشینان معصوم آن حضرت، و یا از برخی از (صحابه) و (تابعین) رسیده است بصورت ظاهر مختلف و متفاوت است. زیرا:
اولا - قسمتی از این روایات (همانگونه كه در بخش دوم كتاب، تحت عنوان قیام زمینه سازان، سخن گفتیم) مربوط به خروج «پرچم های سیاه» از مشرق، و قسمتی هم مربوط به خروج «پرچمهای سیاه» از طرف خراسان است.
و ثانیا- كلیه ی اخبار مربوط به نهضت ایرانیان، با اینكه همگی آنها از رهبری فردی عظیم و انقلابگر خبر می دهد كه او «سید» و «هاشمی» و از دودمان پاك رسول خدا صلی الله علیه و آله و ذریه ی طیبه ی علی و زهرا علیهاالسلام است، و از مجموع آنها چنین استفاده می شود كه وی طرفدار حق و مبارزه كننده ی با «عراق» و هزیمت دهنده ی لشكریان سفیانی و تسلیم شونده به امام زمان علیه السلام در كوفه می باشد، و هم اوست كه در اخبار و روایات اهل بیت علیهم السلام به عنوان «حسنی» از او یاد شده و با همین اسم و عنوان در میان
[ صفحه 319]
مسلمانان شهرت پیدا كرده است، با وجود این همه ی روایاتی كه درباره ی او رسیده است بحسب ظاهر، متحد، و متفق، و یكسان، و یكنواخت نیستند، زیرا:از یكسو، در تعداد قابل توجهی از روایات كه از طرق شیعه و سنی روایت شده و و ائمه ی معصومین علیهم السلام از حركت انقلابی مردی بزرگ از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله از طرف مشرق سخن گفته اند، گاهی از او بعنوان خراسانی، و گاهی بعنوان هاشمی، و گاهی بعنوان حسنی، و گاهی بعنوان حسینی، و گاهی بعنوان سیدموسوی، و گاهی بعنوان مردی از دودمان پیغمبر، و زمانی هم بعنوان شعیب بن صالح از او یاد فرموده اند.
و از سوی دیگر، با اینكه در حدیث مفصلی كه «مفضل» از امام صادق علیه السلام درباره ی خروج سیدحسنی نقل نموده و امام علیه السلام نخستین محل حركت انقلابی این سید بزرگوار را از جانب قزوین و طالقان و دیلم دانسته است با اینحال: در پاره ی دیگری از روایات نام «ری» و گیلان، و همدان و بلاد جبل (یعنی: مناطق كوهستانی ایران) مانند: قم و قزوین و كرمانشاه و همدان، به چشم می خورد كه ذكر اسامی این شهرها، خود نشانه ی قیام چند نفر دیگر در دوران زمامداری (سیدحسنی) از شهرهای مختلف ایران است.
بنابراین، با اینهمه اختلاف تعابیری كه بصورت ظاهر در رابطه با قیام دینی «ایرانیان» و خروج پرچم های سیاه از مشرق یا خراسان، و نهضت پر ارج «سیدحسنی» و یا «خراسانی» دیده می شود، اگر ما بخواهیم همه ی آن روایات را آنگونه كه هست بپذیریم و برای هر یك از شهرهای نامبرده كه نام آنها در اخبار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام آمده است یك رهبر مستقل و انقلابی فرض كنیم و برای فلان شهر و فلان شهرستان یك رهبر عظیم جداگانه و انقلابگر بحساب بیاوریم، در اینصورت باید بقول معروف كلاهمان پس معركه باشد و در نتیجه منتظر باشیم كه هر قطعه ای از خاك ایران بدست یك حكومت مستقل و جداگانه باشد. در صورتی كه چنین نیست، و مسلما انقلابگر در اصل، بیش از یكنفر نیست و آنهم بنابر آنچه از مجموع روایات فهمیده می شود، او یك شخصیت بزرگ سیاسی علمی مذهبی است كه تمام نقاط «ایران» زیر نفوذ و سیطره ی اوست و همه ی مردم ایران (جز تعداد كمی از مخالفین) در جنگ و صلح و رفاه و سختی یار و مددكارش می باشند.
[ صفحه 320]